Business Babbels

Wilma Hanskamp

Ode aan de 50+’er!

He Marja,

De zomerperiode is alweer ruim voorbij. Het is toch weer even wennen vind ik, om in het dagelijkse ritme te komen. De zomer is voor mij altijd een periode van reflectie en in mijn nieuwe tuin heb ik de eerste helft van 2019 heerlijk zitten evalueren. Wat hebben we samen mooie dingen gedaan zeg! Leuk, en ik word er almaar enthousiaster en blijer van (dat is een belangrijke graadmeter voor mij)!

We vullen elkaar goed aan in onze samenwerking. Daar waar jij analytisch, kritisch en scherp bent, ben ik degene die vanuit oprecht en echt contact met medewerkers de boel in beweging kan krijgen. Ons nieuwe motto “met aandacht wordt alles vloeibaar” past prima bij ons!

Ik had in de zomer ook nog een evaluatiegesprek met een medewerker die na ruim 25 dienstverband uiteindelijk vrij vlot had besloten om tot overeenstemming voor uitdiensttreding te komen met haar werkgever. En dat ging wat mij betreft uiteindelijk allemaal een beetje erg snel. Had ze er wel echt goed over nagedacht?

Ik vond het erg belangrijk om juist, ook uit het oogpunt van zorg, contact met haar te houden. Zo dronken wij onlangs op een mooie zomerse dag ergens aan het water vlakbij Gouda nog een kop koffie. Een wat een stralende dame kwam binnen zeg! Het was alsof er een last van haar schouders af gevallen was. En zo voelde het ook echt voor haar. Heel eerlijk vertelde ze me dat ze toch uiteindelijk ook wel inzag dat ze de veranderingen bij de organisatie waar ze werkzaam was niet waar kon maken. Door die veranderingen was het niet meer ‘haar’ bedrijf en was het werk ook niet meer haar type werk. Ze was opgelucht dat ze tot dit besef was gekomen en dit besluit had genomen. En genoot (dus ook zichtbaar) van de andere fase waar ze nu in terecht was gekomen. Uiteraard hielp de zomer daar een handje in mee, maar toch!

Ook had ze ingestemd met een loopbaan heroriëntatie traject waar ze de intake inmiddels had gehad. Ze was zich echt al wel aan het bezinnen op haar volgende loopbaanstap en had daar al allerlei ideeën over en ze was van plan een carrièreswitch te maken. Jeetje, wat was ik trots op haar!

Ook al is ze 50+, door haar motivatie en houding heb ik er echt het volste vertrouwen in dat ze een nieuwe passende werkkring op termijn zal vinden. Na de koffie hebben we elkaar een hand gegeven en afgesproken dat ze me op de hoogte houdt van de ontwikkelingen als ze de arbeidsmarkt betreedt. Dit nagesprek heeft mij weer doen beseffen hoe blij ik kan worden van mijn werk!

He Wilma,

Dat blijft toch geweldig: een vrouw die zelf de knop omzet en besluit het roer weer in eigen handen te nemen. Ik snap dat dat voldoening geeft; daar doe je het voor! Die momenten waarop zo’n situatie kantelt en je bijdrage leidt tot een positief resultaat zijn goud waard. Inderdaad: met aandacht wordt alles vloeibaar. Zelfs als iemand al boven de 50 is. 

Terwijl ik dit schrijf wil ik ook van de gelegenheid gebruik maken deze groep openlijk te steunen. Hoe vaak ik als advocaat niet hoor dat mensen boven de 50 zelf vinden dat zij geen kans meer hebben op de arbeidsmarkt! Terwijl de praktijk echt anders is, zeker in de huidige arbeidsmarkt. Beste mensen: een carrière is niet voorbij bij 50+. Er is nog zoveel te doen, zeker voor mensen met zo veel ervaring. Geloof in jezelf! 

Jouw blog deed mij toch ook even hunkeren naar de vakantie met mijn gezin in Engeland. Met een kopje koffie zat ik daar op een terrasje aan het water bij de Cotswolds, een voor mij onverwacht stukje Engeland vol zeil- en surfplezier. In het zonnetje, iets wat die dag extra glans gaf. Mijn dochter die vol enthousiasme op waterskies startte, met een grote grijns op haar gezicht. Ook prachtig om te zien. Groeiend zelfvertrouwen op nog wat wankelende puberbenen. Laten we hopen dat ook mijn dochter bij tegenslag in haar leven net zulke dappere besluiten neemt als jouw dame. Het zou haar sieren. 

Marja de Vries